"Wsiasc do pociagu byle jakiego..."

Na dzien dzisiejszy mamy zaplanowana tylko jedna atrakcje – jazda pociagiem w nieznanej nam jeszcze klasie drugiej z rezerwacja miejsc. Planowy odjazd jest na godzine 14 wiec w hotelu przeciagamy jak tylko sie da, zeby jak najkrocej czekac na dworcu. Idziemy tam spacerkiem, gdyz odleglosc jest niewielka. Na dworcu na szczescie zadnych niespodzianek, wiec cierpliwie czekamy. Gdy pociag podjezdza odszukujemy nasz wagon. Przy wejsciach pelno pchajacych sie ludzi, niepozwalajacych wysiasc tym, ktorzy wlasnie przyjechali. Dziwne nam to sie wydaje, gdyz przedzial jest objety rezerwacja, wiec skad takie szalenstwo. A wiec ku naszemu zdziwieniu obserwujemy pchajacych sie ludzi, wkladajacych przez okna bagaze w celu zajecia sobie miejsca. Po dopchaniu sie do srodka okazalo sie, ze nasze sa zajete, wiec siadamy tam gdzie bylo wolne. Ludzie nadal gromadzili sie w wagonie choc miejsc wolnych juz dawno nie bylo. Po chwili zjawiaja sie wlasciciele miejsc, ktore my zajelismy. Grzecznie wypraszamy osoby, ktore zajely nasze okazujac im nasz bilet. Po chwili siedzimy na swoich bardzo niewygodnych miejscach. Wagon przypomina troche nasze pociagi bez przedzialow, otwarta przestrzen z dwoma rzedami . Siedzenia bardzo niewygodne, tlum ludzi, ktorzy zakupili bilet na klase bez rezerwacji majac nadzieje, ze znajda jakies miejsce. Siedzac przy przejsciu szturchani caly czas przez krecacych sie pasazerow nie mozemy uwiezyc, ze przed nami 7 godzin w tym scisku. Najgorzej bylo gdy pociag zatrzymywal sie na stacji. Wsiadajacy ludzie nie zwazali na dzieci czy starszych tylko pchali sie na sile do i tak juz zatloczonego pociagu. A my siedzac z brzegu dostawalismy co jakis czas albo torba albo jakas czescia ciala po glowie. Jakims cudem sami niedowierzajac, ze to juz koniec dojezdzamy do Udaipur.

Korzystajc z okazji, ze jestesmy przy temacie pociagow, postanowilismy podzielic sie nasza wiedza i doswiadczeniem. Mamy nadzieje, ze pomoze to zainteresowanym w sprawniejszym podrozowaniu i zaoszczedzi troche nerwow. Na poczatek kilka faktow. Siec kolei w Indiach zaliczana jest do jednych z najwiekszych na swiecie. Stacji kolejowych mozna tu naliczyc okolo 6900. Obsluga tej calej machiny zajmuje sie ponad 1,5 miliona pracownikow. Bilety rezerwowac mozna juz na 90 dni przed odjazdem pociagu. Miejsca zapelniaja sie bardzo szybko, gdyz pociagami w tym kraju podrozuje codziennie od 17 do 20 milionow ludzi! Bilety mozna zakupic na kilka sposobow. Pierwszym z nich to agencja turystyczna, ktora oczywiscie pobiera za to prowizje. Nastepnym sposobem jest rezerwacja on-line. Aby moc z niej korzystac, trzeba posiadac miejscowy numer komorkowy badz wyslac do nich kopie paszportu droga elektroniczna. Rezerwacji mozna dokonac na roznych stronach oferujacych te uslugi, jak na przyklad www.makemytrip.com lub www. cleartrip.com. Trzecim, chyba najbardziej popularnym sposobem jest zakup biletu na stacji. Na wiekszych z nich znajduja sie nawet okienka z angielsko-jezyczna obsluga przeznaczone dla turystow. Aby dokonac zakupu trzeba wypelnic odpowiednia forme, umieszczajac tam swoje dane, nazwe stacji z ktorej i do ktorej chcemy jechac, date podrozy, numer pociagu oraz klase. Klas do wyboru mamy kilka, zaczynajac odnajdrozszej:
- 1AC – dwa albo cztery lozka znajdujace sie w zamykanych, klimatyzowanych przedzialach, z wliczonym posilkiem;
- 2AC – cztery lozka w otwartych , klimatyzowanych przedzialach z zaslonkami dla prywatnosci;
- 3AC – szesc lozek w otwartym, klimatyzowanym przedziale, bez zaslonek;
- AC Executive Chair – wygodne siedzenia z duza iloscia miejsc na nogi, wysoki standard, klimatyzacja;
- AC Chair – podobna do klasy poprzedniej w odrobine mniejszym standardzie;
- Sleeper Class – otwarte przedzialy z szescioma lozkami bez zaslonek i klimatyzacji;
- Reserved 2nd Class Seats – druga klasa z rezerwowanymi miejscami siedzacymi, pomimo rezerwacji panuje tam duzy tlok i trzeba walczyc o swoje zarezerwowane miejsce;
- Genaral Class – drewniane lub plastikowe siedzenia, bardzo duzy tlok i scisk, bardzo tanie;

Przykladowe ceny na trasie Delhi – Varanasi:
- 1AC – 1805 rupii
- 2AC – 1095 rupii
- 3AC – 806 rupii
- sleeper – 320 rupii
- general okolo 80 rupii

Bilety nalezy rezerwowac z duzym wyprzedzeniem. My kupowalismy nasze glownie na stacjach. Dalo nam to szanse na wypytanie sie milej obslugi o wszystkie dostepne mozliwosci oraz mielismy pewnosc, ze nikt nas na nic nie naciaga. Druga zaleta jest latwa mozliwosc zwrotu, np. w razie duzego opoznienia. Slyszelismy o pociagach opoznionych nawet o 24 godziny! Sami mielismy okazje oddac bilety kilkukrotnie kupujac nowy na inny pociag, co usprawnilo nasze podrozowanie. Gdy pociag opozniony jest o 4 lub wiecej godzin otrzymuje sie cala kwote. Jesli mniej to odejmowana jest niewielka oplata za zwrot. Jest jeszcze cos co nazywa sie Tatkal. Jest to pewna ilosc biletow udostepnianych w naglych przypadkach, ktore mozna kupic najwczesniej dzien przed odjazdem pociagu za dodatkowa oplata. Potrzebne do tego jest ksero paszportu. Trzeba jednak wiedziec, ze nie sa one dostepne na kazdej trasie.

Nam udalo sie skorzystac z czterech klas. Najczesciej jezdzilismy pociagami nocnymi w klasie sleeper. Sa one bardzo podobne do naszych tanich kuszetek. Trzeba pamietac, ze nie ma tam klimatyzacji, wiec w zaleznosci od pory roku i czesci kraju moze byc za zimno lub za goraco. Genaral class to ciekawe doswiadczenie, ktore polecamy tylko na bardzo krotkich dystansach. Ludzi w wagonie jest dwa razy wiecej niz powinno byc, nawet miejsa na bagaze sa zajete przez podroznych. Nie mowiac juz o problemach z wsiadaniem badz wysiadaniem. W bardzo podobny sposob podrozuje sie w klasie 2nd Reserved Seats, z ta roznica, ze ma sie miejsce siedzace. Jednak nawet wtedy tlok jest tak duzy, ze podroz nie nalezy do przyjemnych. Powodem tego jest fakt, ze ludzie nie majacy rezerwacji i tak tlumnie pchaja sie do tych przedzialow z nadzieja, ze znajdzie sie wolne miejsce. Najwygodniejsza i najbardziej ekskluzywna klasa jaka mielismy okazje podrozowac jest AC Chair. Bardzo wygodne miejsca, z duza iloscia przestrzeni na nogi, czyste i wolne od tlumow przedzialy, a nawet maly poczestunek na umilenie podrozy. Pociagi te sa jednak dostepne tylko na przejazdy w ciagu dnia, a za wygode jaka sie otrzymuje trzeba stosunkowo wiecej zaplacic. Na koniec warto nadmienic, ze nie tylko pociagami mozna poruszac sie po Indiach. Chyba prawie na kazdej trasie mozna znalezc autobus turystyczny. Oferuja one rowniez nocne przejazdy z miejscami lezacymi. Sa jednak stosunkowo drozsze, jak np. na trasie Bombaj – Goa za pociag zaplacimy okolo 335 a za autobus 1500.

Zdjęcia (13)

Komentarze (4)